Klasyfikacja olei do silników dwusuwowych

Do opisania własności oraz przeznaczenia olei do silników dwusuwowych służą trzy specyfikacje:
JASO – (Japanese Automotive Standards Organisation) Japońska Motoryzacyjna Organizacja Standaryzacji.
API – (American Petroleum Institute) Amerykański Instytut Petrochemiczny.
ISO – (International Organization for Standardization) Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna.

JASO – Określa w jakich warunkach można eksploatować olej.
Dla silników dwusuwowych określa następujące normy:
JASO FA = lekkie obciążenie (motorowery, motocykle, kosiarki spalinowe, piły spalinowe)
JASO FB = średnie obciążenie (motorowery, motocykle, kosiarki spalinowe, piły spalinowe)
JASO FC = średnio, ciężkie obciążenie (motorowery, motocykle, kosiarki spalinowe, piły spalinowe)
JASO FD = ciężkie obciążenia i silniki poza pokładowe (motorowery, motocykle, kosiarki spalinowe, piły spalinowe, łodzie,jachty)
JASO MA = silniki czterosuwowe.

API – Określa jakość oleju.
API – S = silniki benzynowe
API – C = silniki diesla
API – T = silniki dwusuwowe
API – G = przekładnie
W przypadku dwusuwów kolejne litery oznaczają możliwości eksploatacyjne olei.

API-TA (TSC-1) – lekkie motorowery
API-TB (TSC-2) – motorowery i lekkie motocykle
API-TC (TSC-3) – silniki motocyklowe, wysokoobrotowe
API-TD (TSC-4) – silniki poza pokladowe
TSC – stare oznaczenie API

ISO – określa warunki eksploatacji i obciążenia
ISO-L-EGB (Global GB) – średnie
ISO-L-EGC (Global GC) – średnio, ciężkie
ISO-L-EGD (Global GD) – bardzo ciężkie
Global – stare oznaczenie ISO

TISI – (Thai Industrial Standards Institute) Tajski Przemysłowy Instytut Standardów. Aprobata TISI oznacza, że dany olej został przez ten instytut przebadany i spełnił pewne normy jakości nałożone przez instytut. Badania te muszą przejść oleje, które mają trafić na rynek tajski. Główny cel badań to ochrona środowiska. Więcej szczegółów na www.tisi.go.th

Podział na oleje Mineralne, Półsyntetyczne, Syntetyczne.
Nierozcieńczony olej silnikowy składa się z bazy olejowej (80 – 90%) oraz dodatków uszlachetniających (10 – 20%).
Dla oleju mineralnego bazą są produkty powstałe z przeróbki ropy naftowej.
Dla oleju syntetycznego bazą są produkty syntezy chemicznej.
Dla oleju półsyntetycznego bazę tworzą produkty mineralne (ok. 70%) i syntetyczne (ok 30%).
Oleje różnią się od siebie oprócz bazy olejowej głównie zawartością i rodzajami dodatków.
Oleje syntetyczne są bardziej odporne na starzenie i długotrwale utrzymują stałą lepkość, co w olejach mieszanych z paliwem nie ma większego znaczenia. Natomiast ich ograniczona zdolność do utleniania się wysokich temperaturach skutkuje zmniejszeniem gromadzenia się osadów w silniku. W kolejnym stopniu o jakości oleju decydują dodatki, które zmniejszają zadymienie i osadzanie się nagaru.

Ester – posiada bazę olejową z kwasów karboksylowych i alkoholi, o różnej budowie i otrzymuje się ją poprzez reakcję estryfikacji. Estry są w pełni mieszalne z olejami półsyntetycznymi i mineralnymi. Niestety oddziaływują bardziej niekorzystnie na elastomery (uszczelniacze, mieszanki gum itp.) niż oleje mineralne i syntetyczne. Ponadto ester potrafi wiązać się z metalowym podłożem właśnie w krytycznych dla zużycia silnika temperaturach –200C do 700C. Jak dowodzi laboratorium badawcze Castrola, zużycie silnika w tym zakresie temperatur okazuje się czterokrotnie mniejsze niż w wypadku stosowania klasycznego oleju silnikowego.

Czynnikami wpływającymi na dobór oleju są:
Szybkobieżność silnika, wymiary układu tłokowo-korbowego, temperatura pracy, obciążenie, wibracje i uszczelniania.

Firma MOTO-KORN jest wyłącznym właścicielem praw autorskich do powyższego artykułu. Zabronione jest kopiowanie i publikowanie jego treści w całości lub jego części bez zgody firmy MOTO-KORN.